Το Σύστημα Προκρούστης

Πριν φτάσουμε στο σημείο να καταδικάσουμε έναν λαό προσμετρώντας τα λάθη και τις αδυναμίες του, θα ήταν καλύτερα να εμβαθύνουμε και να δούμε τα πράγματα από την αρχή: Όταν γεννιέται το παιδί είναι ένας μικρός άγγελος που μόλις βγήκε από τα χέρια του Θεού. Ως παιδί έχει και αγνότητα και ευαισθησία και αγάπη για τον κόσμο. Τι συμβαίνει και όταν γίνει μεγάλος ξαφνικά αλλάζουν όλα αυτά; Επεμβαίνει η παιδεία και του λέει: Tα ωραία και τα σωστά δεν πρέπει να τα μάθεις ποτέ... Επεμβαίνει η πολιτεία που τον κλέβει και έτσι τον μετατρέπει σε φοροφυγά. Επεμβαίνει η τηλεόραση με όλους τους ανώμαλους, τους ανεπαρκείς και τις νεαρές γλάστρες τις κρεβατοκάμαρας και τον μετατρέπουν σε φαύλο και σε μιμητή των ελλεινότερων μοντέλων με τα οποία καθημερινά το σύστημα τον βομβαρδίζει. Δεν τον αφήνουν να διαβάσει βιβλία, δεν τον αφήνουν να σκεφτεί, το μάτι του και η ψυχή του έχει γεμίσει στο να ονειρεύεται τις ζωές των άλλων αλλά να μην ζει τη δική του ζωή. Στα εικοσιπέντε του είναι "έτοιμος", στα τριανταπέντε του είναι "τελειωμένος". Eπιθυμεί τα πάντα και απλά περιμένει να έρθουν.

Και περιμένοντας να έρθουν ψηφίζει τους φαύλους πολιτικούς σαν την πιο απελπισμένη του ελπίδα. Σε όλη του τη ζωή δεν έβλεπε παρά αγράμματους ποδοσφαιριστές να γίνονται εκατομμυριούχοι, ομοφυλόφιλους να γίνονται ημίθεοι, και αδήλωτες πόρνες να παίρνουν τις καλύτερες εκπομπές στην τηλεόραση με μυθικές αμοιβές. Το αφώτιστο μυαλό του γινόταν σκοτεινότερο...Πόσο φταίει αυτός;